Ukraińskie drony dalekiego zasięgu – jaki jest ich główny cel działania w Rosji?

Od pewnego czasu ukraińskie drony dalekiego zasięgu, które wcześniej atakowały różne cele, w tym nawet gorzelnie, obecnie skupiają się na rosyjskich paliwach: rafineriach ropy naftowej, bazach paliwowych, przepompowniach na rurociągach. Jaki jest tego cel?

Ukraińskie bezpilotowe aparaty latające dalekiego zasięgu typu uderzeniowego, czyli jednorazowego użycia, atakowały w Rosji różnorodne ważne cele. Wykonywano mniej czy bardziej udane uderzenia na lotniska, w których udało się nawet zniszczyć kilka samolotów bojowych. Na wielu lotniskach atakowano tzw. bomboskłady, czyli magazyny uzbrojenia i to z sukcesem, bowiem wspomniane bomboskłady są na rosyjskich lotniskach przepełnione. Amunicja leży w skrzyniach pomiędzy specjalnymi wzmocnionymi hangarami, bo już się tam nie mieści. Atakujące bezpilotowce wywoływały całą serię bardzo efektownych wybuchów. Podobnie było z wielkimi składami GRAU, czyli Głównego Zarządu Wojsk Rakietowych i Artylerii, wiele z nich udało się bardzo poważnie uszkodzić, niszcząc olbrzymie ilości rosyjskiej amunicji. Atakowano też różne zakłady zbrojeniowe, a nawet gorzelnie produkujące tzw. spirytus techniczny używany przy produkcji paliwa do rakiet czy materiałów wybuchowych, i w nich wywołując pożary.

Mniej więcej od roku, od wiosny 2024 r. nastąpiła jednak coraz silniejsza koncentracja ataków na przemyśle paliwowym oraz na innych instalacjach. Większość obserwatorów uważała, że celem tych ataków jest zmniejszenie rosyjskich możliwości eksportowych paliw, a tym samym zmniejszenie rosyjskich wpływów do budżetu celem zadławienia gospodarki, która i tak jest już mocno nadwyrężona prowadzoną wojną. Ale rosyjska gospodarka jest inna niż te zachodnie, które operują w myśl zasad nauk ekonomicznych. W rosyjskiej gospodarce interwencjonizm państwowy jest dość silnie rozbudowany, a w odwodzie jest możliwość powrotu do systemu nakazowo-rozdzielczego na wypadek przejścia na stopę wojenną. Generalnie Rosja sobie poradzi także przy znacznym spadku eksportu ropy i produktów naftowych.

Warto natomiast zwrócić uwagę, że wszelkie rafinerie i bazy paliwowe atakowane są w promieniu do 1000 km od rejonu działań w Ukrainie. Celem tych ataków jest zmuszenie Rosjan do odsunięcia zapasów paliwa od rejonu działań wojennych, ponieważ paliwo po wyprodukowaniu w rafinerii jest transportowane rurociągami lub koleją do dużych baz paliwowych, najczęściej cywilnych, mających znacznie większą pojemność od składów wojskowych. Które są też o wiele mniej liczne. Zniszczenie infrastruktury tych baz, głównie zbiorników, przepompowni, instalacji przeciwpożarowych, itd., zmusza do składowania dużej ilości paliwa w większej odległości od rejonu walk. Jednocześnie też ograniczana jest produkcja paliw w promieniu do około 1000 lm od rejonu walk, co zmusza do transportowania paliw na potrzeby tzw. Specjalnej Operacji Wojskowej z rafinerii położonych dalej, do baz paliwowych również znajdujących się w większej odległości niż te dotąd wykorzystywane. A to zmusza do tego, by rosyjskie koleje nadwyrężone już obecnie do granic możliwości, musiały jeszcze prowadzić wiele dodatkowych pociągów z paliwem na tysiące kilometrów, zaś wojskowy transport ciężarowy, przy równie nadwyrężonej wojskowej logistyce, musiał to paliwo transportować na odległości o kilkaset kilometrów większe niż dotąd.

I tego właśnie może nie wytrzymać ani wojskowa logistyka, ani rosyjski transport kolejowy. Ten ostatni jest obciążony, bowiem coraz bardziej dramatycznie zaczyna brakować wagonów, z powodu wstrzymania dostaw łożysk tocznych dla ich zestawów kołowych z państw zachodnich (skutek sankcji), a lokalna produkcja jest dalece niewystarczająca. Na kolei brakuje też rąk do pracy. W efekcie niewiele brakuje, by te ataki bezpilotowców osiągnęły całkiem inny efekt, niż sądzi większość obserwatorów – paraliż rosyjskiej logistyki zarówno na poziomie strategicznym, jak i operacyjnym.
To wszystko można osiągnąć za pomocą dronów dalekiego zasięgu. Czy nie warto w nie zainwestować? Produkowane tysiącami okazują się być niesamowicie skuteczną bronią.

Michał Fiszer, współpraca Maciej Herman